Παρακολουθήσαμε πρόσφατα στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας την παράσταση «Ο Βασιλιάς Ληρ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, με τη Μπέττυ Αρβανίτη στο πρωταγωνιστικό ρόλο, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
Σε ένα σκηνικό πολύ σύγχρονο για Σαίξπηρ, με ένα κρεβάτι νοσοκομείου, οθόνες υπολογιστών και καλώδια να κρέμονται από το ταβάνι βγαίνει η Μπέττυ Αρβανίτη ως Βασιλιάς Ληρ.
Ο γηραιός βασιλιάς αποφασίζει να αποσυρθεί από την εξουσία και να μοιράσει το βασίλειο του στις 3 κόρες του, υπό έναν μοναδικό όρο, να του πουν πόσο τον αγαπάνε. Οι 2 μεγαλύτερες δεν δυσκολεύονται να πουν λόγια κολακείας, μα η μικρότερη η Κορδέλια εκφράζει με ειλικρίνεια τις σκέψεις της και αντιμετωπίζει το μένος του πατέρα της που την αποκληρώνει και δεν της παραχωρεί κανένα μέρος του βασιλείου του.Οι οικογενειακοί δεσμοί, η δίψα για εξουσία, η δικαιοσύνη και η αδικία, η προδοσία και ο θάνατος είναι έκδηλα στο «Βασιλιά Ληρ», όπως και στα περισσότερα έργα αυτού του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα.
Η Μπέττυ Αρβανίτη δεν ήταν τίποτα λιγότερο από συγκλονιστική στο ρόλο της, που κανείς δεν θα μπορούσε να κάνει καλύτερα από εκείνη. Από την αρχική υπερηφάνεια του βασιλιά ως και την σχεδόν τρέλα του στο τέλος, ο ρόλος της ανήκε δικαιωματικά. Τον ταλαντούχο θίασο συμπληρώνουν οι Νίκος Αλεξίου, Αντώνης Γιαννακός, Νέστορας Κοψιδάς, Ερατώ Πίσση, Γκαλ Ρομπίσα, Εύα Σιμάτου και Βιργινία Ταμπαροπούλου.
Οι ερμηνείες τους είναι εκφραστικές και απόλυτα καθηλωτικές. Η σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού μεταφέρει την αντίστοιχη συναισθηματική ένταση από το έργο στη σκηνή και μας θυμίζει πως ενώ η ερμηνεία του Σαίξπηρ στη σημερινή εποχή δεν είναι εύκολο κατόρθωμα, η σωστή αναμέτρηση σκηνοθέτη και θιάσου μπορεί να επιβληθεί με τον πιο όμορφο τρόπο.
댓글