Ένα βράδυ του Αυγούστου, λίγο μετά τη δύση του ηλίου, βρέθηκα στο κατάμεστο Θέατρο της Αρχαίο Επιδαύρου – μαζί με άλλους περίπου 13.000 θεατές – για την καθιερωμένη ετήσια καλοκαιρινή παράσταση στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου.
Η παράσταση που επέλεξα φέτος ήταν οι Όρνιθες του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είδαμε τον Γιώργο Χρυσοστόμου, ως Ευελπίδη και τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο ως Πισθέτερο.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Δυο φίλοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απογοητευμένοι από τις συνθήκες ζωής στην πόλη τους, αναζητούν έναν νέο τόπο όπου θα μπορέσουν να ζήσουν με ηρεμία και χαρά. Η επαφή τους με τον κόσμο των πουλιών θα τους δώσει την ιδέα να ιδρύσουν μια καινούργια πολιτεία στους αιθέρες, μεταξύ γης και ουρανού.Ενώ το χτίσιμο της πόλης βρίσκεται σε εξέλιξη, καταφθάνουν απρόσκλητοι επισκέπτες από τον κόσμο των ανθρώπων, ενώ παράλληλα απεσταλμένοι των θεών του Ολύμπου διαμαρτύρονται θορυβημένοι για την αμφισβήτηση της θεϊκής κυριαρχίας. Θα καταφέρουν ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, με τη συμβολή των πουλιών, να ολοκληρώσουν το χτίσιμο της Νεφελοκοκκυγίας; Πόσο εύκολο θα είναι να πραγματώσουν τη δική τους ουτοπία; Οι εντυπώσεις μας
Οι όρνιθες αποτελούν ένα έργο καυστικό – όπως πάντα στην περίπτωση του Αριστοφάνη – όσον αφορά την πολιτική εξουσία και τη διαφθορά. Οι δύο φίλοι ψάχνουν μια πόλη ειρηνική και πλούσια να ζήσουν μακριά από τους ανθρώπους – τους κόλακες και τους συμφεροντολόγους – και μαζί με τα πουλιά.
Σε αυτή τη χώρα τα τελευταία – τουλάχιστον – 5 χρόνια ποιος δεν έχει νιώσει αβοήθητος, απογοητευμένος από την πολιτεία, από τη διαφθορά και την αδιαφορία των ηγετών; Ποιος από εμάς δεν ευχήθηκε να μπορούσε να βρεθεί σε έναν νέο πιο ειρηνικό πλανήτη, να μπορούσε να βρεθεί ανάμεσα σε ένα αγαθότερο, καλύτερο είδος πλασμάτων;
«Όσα έχετε καταφέρει είναι σπουδαία αλλά δεν είναι αρκετά.»
Ποιος από εμάς δεν ένιωσε πολύ λίγος μπροστά στην τραγωδία και τη δυστυχία του συνανθρώπου του;
Ο Άρης Μπινιάρης για άλλη μια φορά αποδεικνύει την σκηνοθετική του ανωτερότητα φέρνοντας τα πουλιά πιο κοντά μας από ποτέ, ή ανεβάζει εμάς στην ουράνια πόλη τους να τα συναντήσουμε. Στην παράσταση αυτή καμία ανάγκη δεν έχει ο θεατής να βλέπει τα πρόσωπα των ηθοποιών, καθώς η υποκριτική τους τέχνη, η σκηνοθεσία, η αυθεντική αρχαία ελληνική κωμωδία και η μαγεία του ιστορικού θεάτρου είναι αρκετά για να μεταφέρουν κάθε συναίσθημα ως το τελευταίο, ως πιο ψηλό κάθισμα του θεάτρου.
Οι 2 πρωταγωνιστές επιβάλλονται αβίαστα, πλαισιωμένοι από έναν ταλαντούχο θίασο. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου αποδεικνύει πως η θεατρική επιτυχία του τα τελευταία 3 χρόνια δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ο Ευελπίδης του Γιώργου Χρυσοστόμου είναι συναισθηματικά φορτισμένος ακτινοβολώντας σε ολόκληρο το θέατρο. Ο Πισθέταιρος του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου είναι ο πιο κωμικός χαρακτήρας μέσα σε μια ήδη τρομερή κωμωδία και αυτό οφείλεται εμφανώς στην εμπειρία του ηθοποιού, ο οποίος δίνει το δικό του ξεχωριστό στίγμα στο χαρακτήρα. Συνολικά στην παράσταση ιδιαίτερα ξεχωρίζει η κινησιολογία του Αλέξανδρου Βαρδαξόγλου.
Από το θίασο για εμένα ξεχωρίζουν η Ποιήτρια της Κωνσταντίνας Τάκαλου, ο Χρησμολόγος του Στέλιου Ιακωβίδη, ο Επίτροπος του Μάριου Παναγιώτου, ο Συκοφάντης του Θανάση Ισιδώρου, ενώ και ο Χορός ήταν από τους πιο επιτυχημένους που έχω δει προσωπικά.
Οι Όρνιθες συνεχίζουν την περιοδεία τους στην Ελλάδα, ενώ το Σεπτέμβρη θα περιοδεύσουν σε θέατρα της Αττικής.
Comments