Review | "Τα πήρες όλα κι έφυγες"
- Ευρυγένης
- 16 Μαρ
- διαβάστηκε 4 λεπτά
Ευτυχώς για μας, τα επέστρεψες στο Θέατρο Παλλάς και τα παρακολουθήσαμε στην επίσημη πρεμιέρα.
"Τα πήρες όλα κι έφυγες" λοιπόν, ένα από τα γνωστότερα τραγούδια του Στράτου Διονυσίου και ο τίτλος της μουσικοθεατρικής παράστασης- αφιέρωμα για τη ζωή του.
Είναι γνωστό στον κύκλο μου πως δεν είμαι μεγάλος, ούτε καν μικρός εδώ που τα λέμε, φαν των λαϊκών τραγουδιών. Καλλιτέχνες όμως όπως ο Διονυσίου, ο Μπιθικώτσης, η Μοσχολιού, ο Βοσκόπουλος ο Τσιτσάνης, η Δούκισσα, ο Κόκοτας και πολλοί πολλοί ακόμα έχουν χαραχτεί στο βιβλίο τόσο της δικής μου ζωής όσο και όλων των "παιδιών" της γενιάς μου παρά το γεγονός πως ανήκουν στα ακούσματα των παππούδων και των γονιών μας.
Δεν πιστεύω πως υπάρχει σπίτι στην Ελλάδα που δεν έχει δεκάδες δίσκους, κασέτες, cd των παραπάνω. Και γι αυτό το λόγο, δεν υπήρχε και ρεφραίν στην παράσταση που δεν ήξερα να σιγοτραγουδήσω δειλά κι εγώ.
Η πολυτάραχη ζωή του "Άρχοντα της Νύχτας", γνωστή στους παλιότερους, άγνωστη σε μένα και στους περισσότερους από εμάς τους, ας μας πω, νεότερους, εκτυλίσσεται πάνω στη σκηνή του Παλλάς.
Η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα σχετικά αφαιρετικό σκηνικό, από το οποίο όμως δε λείπουν τα τραπέζια, το πάλκο, οι λαμπερές μαρκίζες και το νέον.
Τα απαραίτητα συστατικά δηλαδή για να "μαγειρέψεις" ένα κατάμεστο κέντρο νυχτερινής διασκέδασης.
Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον ο σκηνοθέτης και οι σκηνογράφοι είχαν ακριβώς αυτό τον σκοπό.
Να μας πάνε στα μπουζούκια.
Και το πέτυχαν.
Η ζωή του Στράτου ξεκίνησε με φτώχεια αλλά με πολλή αγάπη και τραγούδι που τον συνόδευε μέχρι το τέλος της ζωής του. Έχασε τον πατέρα του νωρίς, αναγκάστηκε να δουλέψει από μικρός για να στηρίξει τη μητέρα του. Υπηρέτησε στο στρατό σε μια εποχή που Ελλάδα ακόμα μάζευε τα κομμάτια της μετά τον εμφύλιο και "τιμωρήθηκε" για τις πολιτικές του πεποιθήσεις.
Με τη στήριξη της Γεωργίτσας του, της γυναίκας του και μάνας των παιδιών του, ακολούθησε το δρόμο του τραγουδιού και από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας το 70 κυριάρχησε στις νυχτερινές πίστες. Φρένο στην ανοδική του πορεία ήρθε να βάλει η σύλληψη και φυλάκιση του για παράνομη οπλοκατοχή και διακίνηση ναρκωτικών. Συνομωσία των ανταγωνιστών ήταν ο ισχυρισμός της πλευράς του καλλιτέχνη.
Μολαταύτα, τόσο ο ίδιος ο Μίμης Πλέσσας που ηχογράφησε μαζί του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής έναν νέο δίσκο, όσο και οι φίλοι του εκτός αλλά και εντός του σωφρονιστικού ιδρύματος, τον στήριξαν και με την αποφυλάκιση του στα μέσα των 70s, δεν άργησε να ανέβει ξανά στην κορυφή.
Όλοι μας έχουμε τα καλά μας και τα κακά μας.
Είμαστε άνθρωποι και κανένας άνθρωπος δεν είναι ον μιας πτυχής.
Έτσι και ο Στράτος. Το τσιγάρο, το αλκοόλ, ο τζόγος και η αδυναμία του στις γυναίκες, δεν έλειψαν από τη ζωή του. Και αν μη τι άλλο, η γυναίκα του ήταν ο άνθρωπος που έμελλε να τα υπομείνει όλα.
Όπως όμως δεν έλειψε η αγάπη και η συμπόνια για τον συνάνθρωπο. Φιλάνθρωπος και ανοιχτοχέρης, ήξερε από πρώτο χέρι πως είναι να μην υπάρχουν στο σπίτι ούτε τα απαραίτητα, γι αυτό πάντοτε βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη.
Τέλη του 1987 άνοιξε το δικό του νυχτερινό κέντρο, το "Στράτος" όπου έδινε την ψυχή και τη φωνή του στον Ελληνικό λαό μέχρι το βράδυ του πρόωρου θανάτου του στις 11 του Μάη, το 1990.
Ένα λαμπερό καστ καλλιτεχνών και μουσικών, συντελούν στην δημιουργία της παράστασης.
Ο πολυτάλαντος Βασίλης Μαυρογεωργίου σκηνοθετεί, ενώ το καλοδουλεμένο κείμενο ανήκει στον Κωνσταντίνο Σαμαρά. Το έργο χορεύει καθ' όλη τη διάρκειά του ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, και όπως όλοι μας έχουμε ακούσει ότι συμβαίνει, έτσι και στην περίπτωση του Στράτου, όταν η δύση μας πλησιάζει, τα "φαντάσματα" των αγαπημένων μας προσώπων ζωντανεύουν και μας συντροφεύουν μέχρι το τέλος.
Ο Γιάννης Τσορτέκης ως ο αείμνηστος Στράτος Διονυσίου, ρίχνει τα ζάρια του και φέρνει εξάρες σε μια ερμηνεία που θα θυμόμαστε για χρόνια.
Οι βασικοί πυλώνες της ζωή του Στράτου, η γυναίκα του, οι γονείς του, ο τελευταίος του έρωτας και οι καλύτεροι του φίλοι, είναι οι Μαρία Κεχαγιόγλου, Γιάννης Νταλιάνης, Μπέσυ Μάλφα, Μιχάλης Αλικάκος, Χρύσα Κλούβα και ο Δημήτρης Μαχαίρας.
Το μεγάλο καστ των ηθοποιών ολοκληρώνεται με τους Μαρίνο Ταρνανά, Δήμητρα Σταύρου, Δημήτρη Γαλανάκη, Ευγενία Κάρνου, Ρωξάνη Καρφή, Λεωνίδα Μπακάλη, Γιώργο Δημόπουλο, Στάθη Γεωργαντζή και Αλίκη Γεωργίου.
Πολύ σημαντικό να πω πως από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο ρόλο, δεν υπήρξε έστω μια μέτρια ερμηνεία. Όλοι οι ηθοποιοί, νεότεροι ή μεγαλύτεροι, τίμησαν με το παραπάνω τους ρόλους που τους δόθηκαν.
Δε μπορώ όμως να μην αφιερώσω έστω αυτή τη μικρή παράγραφο στην κύρια Μπέσυ Μάλφα. Η Μάλφα, ως Στάσα, η μητέρα του Στράτου, εκτός από την υποκριτική της ερμηνεία, μας ταξίδεψε στους βασανισμένους τόπους της Σμύρνης και του Αϊβαλιού με τη μαγευτική φωνή της.
Τα τραγούδια ορόσημα στην καριέρα αλλά και στη ζωή του θρύλου του λαϊκού τραγουδιού αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν ζωντανά στη στη σκηνή οι γιοί του, Άγγελος, Στέλιος και Διαμαντής Διονυσίου.
Παράλληλα, έχουμε την τιμή να απολαύσουμε τις πενιές ενός από τους λίγους πλέον ζωντανούς θρύλους της χρυσής εποχής του ελληνικού λαϊκού και όχι μόνο τραγουδιού, του μεγάλου Θανάση Πολυκανδριώτη.
Πιστεύω πως πρόκειται για μια παράσταση που θα συζητηθεί αρκετά αυτή τη σεζόν, και που θα γίνει το έναυσμα να ανέβουν κατακόρυφα οι αναζητήσεις των τραγουδιών του Στράτου Διονυσίου στις πλατφόρμες μουσικής και βίντεο, από χρήστες που ίσως δεν τα είχαν ψάξει ποτέ, 35 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Καλή θέαση!
Comments